Maandagmiddag was je weer op de JD je lag gezellig op de bank te chillen net zoals je thuis bij ons ook doet. Het is voor ons een teken dat je je daar ook thuis voelt.
Dat is voor ons wel een kleine bevestiging dat we een goede keus gemaakt hebben jou daar te laten wonen. Het is voor ons zelfs na een jaar nog steeds onwennig en soms denk ik dat ik je hoor in een aanval terwijl je daar slaapt.
We lezen in de rapportage dat je daar ook je wakkere nachten hebt en dan rechtop in bed zit en je niet kunt bedenken hoe je weer moet gaan liggen, soms helpt het als ze je weer neerleggen en instoppen en soms heb je hele gesprekken met de wacht via de camera en degene die in het huis "slaapt ".
Maar ondanks dat we je missen geeft het ook een beetje ruimte om dingen samen te doen die we anders in etappes doen zoals bijvoorbeeld naar een verjaardag . We doen jou daar geen plezier mee, teveel prikkels ineens waar je je geen raad mee weet. En dat je vanwege het Ketogeendieet niet alles mag hebben helpt daar ook niet bij.
Dat wil niet zeggen dat we alles zonder jou doen maar we proberen de prikkels te doseren zodat we allemaal een gezellig uitje hebben.
Loslaten om anders vast te houden zei een wijze moeder toen ik vertelde dat jij op kamers ging en ze heeft gelijk maar die tijd tussen loslaten en weer vastpakken is net een periode waar we even de grip kwijtzijn en er dingen veranderen, gebeuren of juist niet gebeuren die we later weer moeten bijsturen om het voor jou veilig te houden op de JD en op de dagbesteding.
Gelukkig zijn er de app en mail en gesprekken om te overleggen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten