Iedereen heeft wel dagen die je altijd wel wat achtervolgen en je liever overslaat maar soms ook dubbel zijn.
Bij mij beginnen die dagen op 26 maart. De verjaardag van mijn schoonvader, die zou 95 jaar geworden zijn.
Maar ook de sterfdag van mijn vader in 1990. Hij is naar zijn werk vertrokken en door een bedrijfsongeval helaas niet meer thuisgekomen.
1 april 1991 ben ik begonnen te werken bij Hillema State.( Nu Berchhiem)
Vandaag dus al 30 jaar in dienst🌷
En dan 1 april 2001
Wim ligt dan al 2 weken in het UMCG waarvan 1 week op de neuro IC.
Die middag worden we opgeroepen voor een gesprek, het gaat niet goed met ons mannetje, ze kunnen niets meer doen.
Ze laten hem wakker worden maar hij is uitbehandeld dus hij gaat dood, tenminste daar was de arts van overtuigd dus denken aan het dieet weer opstarten was onzin.
Maar gelukkig wonderen bestaan en de kracht van gebed is sterk. 3 april werd hij wakker, moest veel dingen opnieuw leren waaronder lopen en zelf eten en het dieet word toch weer opgestart met goed resultaat.
Na een week was hij uit de gevarenzone en op 6 mei heeft hij tegen alle verwachtingen in het ziekenhuis lopend verlaten.
Zie je me soms even in gedachten deze dagen dan kan het zijn dat ik hier mee bezig ben.
Wieke
