dinsdag 6 september 2011

Welkom in Holland

Welkom in Holland



Ik wordt vaak gevraagd om te beschrijven hoe het is om een kind op te laten groeien met een handicap – om mensen te helpen die niet de unieke ervaring kennen, het begrijpelijk te maken, om een voorstelling te geven hoe het voelt.
Het is ongeveer als volgt;


Wanneer je een baby verwacht is het net een fantastische vakantiereis- naar Italië.
Je koopt een stelletje reisgidsen en maakt erg mooie plannen. Het Collosseum, het Sint Pieter plein, de Sixtijnse kapel, het Vaticaan, de gondels in Venetië. Je leert een paar handige Italiaanse zinnetjes. Het is allemaal opwindend, je verwacht er veel van.


Na maanden van voorbereiding komt dan eindelijk de dag van vertrek. Je pakt je koffers en gaat richting het vliegveld. Vele uren later landt het vliegtuig. De stewardess komt en zegt: Welkom in Holland.   Holland!!!  zeg je. Wat bedoelt u met Holland? Ik heb een reis naar Italië gepland, ik leef in de veronderstelling dat ik nu in Italië zou zijn.
Mijn hele leven heb ik gedroomd over Italië.


Maar er is een verandering in het vluchtplan. Ze zijn geland in Holland en daar moet je blijven. Het is belangrijk te weten dat ze je niet naar een verschrikkelijke, smerige plek hebben gebracht, vol met pest, ziekte en alleen maar ellende. Het is alleen maar een andere plaats.


Dus nu moet je erop uitgaan om nieuwe gidsen te kopen, en je moet een hele nieuwe taal leren. En je zult een groep mensen leren kennen die je anders misschien nooit was tegengekomen.


Het is alleen een andere plaats. Het is in tempo een minder snel land, minder flitsend.
Maar nadat je er een tijdje bent geweest en je diep ademgehaald hebt, kijk je rond en begin je te zien dat Holland veel water heeft, molens, tulpen, dat Holland zelfs hele mooie Rembrandts heeft.


Maar iedereen die je kent is druk met komen en gaan naar Italië, en zij praten allemaal over wat een fantastische tijd ze hebben. Voor de rest van je leven zou je kunnen zeggen:
Ja dat was mijn bedoeling, dat had ik gepland.


De pijn daarvan zal nooit verdwijnen, want het verlies van die droom is een ernstig verlies.
Maar als je je leven blijft rouwen om het feit dat je niet naar Italië bent geweest, dan zul je nooit vrij kunnen zijn om te genieten van de erg bijzondere,de erg lieve dingen van Holland.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Het is alweer 1 april

Hoi allemaal vandaag is het alweer 1 april mem is blij dat deze dag weer om is. sinds ze 13 jaar geleden in het UMCG zeiden dat ze mij uit...