Vandaag alweer dag 29
Wim is weer thuis dit weekend nadat ik hem opgehaald heb bij de woning. Hij was laat thuis met de taxi omdat er op vrijdag meerdere cliƫnten naar huis gaan voor het weekend.
Nadat op de JD alles verzameld was voor het weekend zijn we naar huis gewandeld, een loopje van 5 minuten. Wim is onrustig en nog wat high van de dormicum en rivotril die nodig waren om hem wat te kalmeren om een nieuwe Mickey te plaatsen. Thuis was hij even onwennig zijn bank stond er niet.
Maar tv kijken in bed is ook wel leuk en vertrouwd.
ik las in de rapportage dat hij bij de JD en ook bij de dagbesteding zich steeds meer veilig en thuis voelt en zich steeds meer bij de groep aansluit bij activiteiten.
Als klein kind zocht hij altijd al geborgenheid en zelfs nu wil hij graag zijn hes om in de rolstoel en stopt dan zijn handen voor zijn buik. Op zijn pyjama's hebben we daarom ook een soort buidel laten maken om zijn handen in te stoppen. Hij word daar rustig van.
Hij ligt te slapen en ik heb tot nu toe al 3 aanvallen gehoord, soms denk ik dat hij ze opspaart voor thuis en dat mag.
Dit is een weblog over onze kanjer Wim die de pech had epilepsie te krijgen rond zijn 2e verjaardag. in 2003 hoorden we dat de epilepsie de naam Lennox Gastaut Syndroom (LGS) heeft.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
November 2024
Wat gaat de tijd snel zo is het nog april en nu zijn we alweer november. Er is wel wat veranderd sinds de laatste update. Mijn aanvallen n...
-
Hoi allemaal vandaag is het alweer 1 april mem is blij dat deze dag weer om is. sinds ze 13 jaar geleden in het UMCG zeiden dat ze mij uit...
-
Hoe gaat het met jullie in dit nieuwe jaar? Met mij gaat het zozo Het trekken van de kiezen heeft niet geholpen de aanvallen gaan gewoon d...
-
Wat gaat de tijd snel zo is het nog april en nu zijn we alweer november. Er is wel wat veranderd sinds de laatste update. Mijn aanvallen n...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten