Ook dit jaar zal ik proberen mensen een beetje wegwijs te maken in jou wereldje.
Je verhaal heb ik vorig jaar verteld en dat is ook terug te lezen in deze weblog.
Je woont nu alweer 2 jaar op de JD en begint je steeds meer thuis te voelen daar. Er zijn wat nieuwe begeleiders gekomen daar moest je eerst even aan wennen en zij ook aan jou.
Je hebt even getest tot hoever je kunt gaan bij de meesten en je hebt zo je voorkeur bij wie je je eerder opensteld.
Maar in sommige gevallen is je reputatie je wat vooruit gegaan, door alle wisselingen ben je onrustig geworden en weet je soms niet hoe je op een situatie moet reageren waardoor je reageert op een manier die niet voor iedereen prettig is. Als je schrikt wil je nog wel een uithalen waardoor je mensen pijn doet. Wij weten dat het een reactie is maar voor de mensen die je voor de eerste keer verzorgen is het wel eens schrikken.
Vaak heb je spijt en kom je het later met een aai of knuffel weer goed maken.
Degenen die er nu langer werken leren je geluidjes herkennen en je lichaamstaal te herkennen. Aan de manier waarop je je handen gebruikt zien ze wanneer je met iets aan het puzzelen bent en of je nog wat extra tijd nodig hebt. Gelukkig krijg je die tijd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten