Vanaf dat Wim klein was tot nu hebben we altijd van alles opgeschreven. In schriftjes en mappen bij de gastouder. Rapportages van t Bijehus verslagen van PGB hulpen die hier gewerkt hebben.
Zorgplannen op de zorgboerderij en bij Nocht en Wille en nu weer bij Talant wonen en Dagbesteding.
Tel daar alle opnames in de ziekenhuizen bij op en je hebt genoeg tekst voor enkele boeken over het leven met epilepsie gezien door verzorgers.
De boeken zouden kunnen gaan over geluk bij de geboorte van ons oudste kind, zorgen toen bleek dat er toch wat mis was in zijn ontwikkeling. Hoop bij het starten van diverse medicatie teleurstelling als ze toch weer niet werkten of als hij er ziek van werd. Angst als de aanvallen zo erg zijn dat hij op de IC beland en dat de dokters het ook niet meer weten. Dankbaarheid als hij tegen alle verwachtingen in er weer bovenop komt en nu al 8 jaar in reservetijd gelukkig nog steeds bij ons is.
Het boek waarmee we nu bezig zijn zou gaan over het wonen bij Talant wat daar bij komt kijken.
Hoe maken we het daar voor hem gezellig en toch veilig.
Wim moest wennen aan het wonen daar nieuwe begeleiders andere huisgenoten en andere gebruiken.
Het heeft even geduurd maar heel langzaam vind hij daar zijn plekje, daar de omgeving uit en word uitgedaagd. Afgelopen zomer was hij weer even zijn evenwicht kwijt door een wisseling van de dagbesteding maar ook daar lijkt hij zijn plekje gevonden te hebben.
Ik denk niet dat deze boeken er komen maar voor ons zelf zijn die boeken heel waardevol.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten